Türkce siirler

BU MAVİ DURUŞ BU YORGUN TARİH BU ENKAZ BAHÇELERİ       Buğulu camlardan akan bir mülteci bakışındayım şimdi Saçlarını dağ rüzgarları taramış aykırı bir duruş Bir koyu yalnızlık büyüyor ayak seslerimde Dövülen ömrüm Dayanmanın tılsımı Hüznüm Kinim... İbresi kırılmış zamanlar içindeyim Adressizlikler ve yersizlikler yeridir yerim Yüzünde ayrılıklara yaslandığım o şiir yani Yani sen Yani Çewlik Red ettiğim kirli kimliksizliğim   Annem beni zazaca şarkılarla büyüttü biliyor musun Yakılan yaylaların duvar diplerinde kaldı esmer çocukluğum Ne karıncalarla paylaştığım sofralarım kaldı artık Ne de size gösterebileceğim kapılarım benim Bir  anım bile .... Sanki periler masalı ah... Bu mavi duruş, bu yorgun tarih, bu enkaz bahçeleri Bu mevziler, bu hançerlenmiş ziyeret tepeleri Utanmaz medeniyetin marifetleri Daha cesedler üstünde kardeşlik söylenceleri   Ben sözün bittiği bir iklimdeyim şimdi Kara listelere almışlar gülüşümü Aşklarım, sevmelerim yasak Çılgın bir ülkesizliğe dayatmışlar ömrümü Ve sokaklarımda cinayet bekçileri Babam bacım zinzirlere vurulmuş Beyhude inkarlara kalmışım Ondandır gözlerimde uçurumlar büyüyor Yüreğim....sorma gitsin Ulaşmalarıma pusular kurulmuş Selamlaşmalarıma kıran,ayrılıklarıma mayın Eski bir kanayan hançerdir bağrımda daha Ondandır bu toplu mezarlar,  bu faili meçhul bilmeceleri Bu asi duruş, bu yorgun tarih, bu enkaz bahçeleri   Daha kitapların yazmadığı bir uçurum iklimdeyim şimdi Çaresizlikten değildir çektiğim bu ah Değildir güçsüzlüğüm bu uzaklar Kanlı yanılmalarım, dost sandıklarım Sırtından vurulmuşum da ertelenmiş zamanlarım benim Gelmemiş baharım   Kendini doğuran bir sevdayım şimdi Asırların asırların hasretiyle geleceğim anlıyor musun Bu asi duruş, bu yorgun tarih, bu enkaz bahçeleri Biliyor musun....                               GİTSEN AVAŞİNLER KANAR   Gitsen avaşinler kanar, susar şarkıları zagrosların İçimde ölü fırtınalar,bir uyduruk tarihe kalırım Yeniden kirlenir şafaklarım, kimseler duymaz Ağlarım... Anlatamam hallerimi, dillerim yanar Duyamam ebabil ötüşlerini, kentlerim pusulanır Sapıklar basar gecelerimi ve bir başak gibi terke kalırım   Gitsen ayrılıklar yıkımlar, gitsen deli uzaklar Erir duygularım Renkleri kararır sevmelerin, kör olurum ölürüm Çıkmaz bir acıyanım O kaval kırık kalır içimde O şarkı yarım...   Gitsen avaşinler kanar, susar şarkıları zagrosların..                                                                                     BU GECE   Söylenmemiş sözlere sığdır yalnızığımı bu gece Şiirim ol Ne hasret, ne gurbet, ne hüzün bu gece Sılam ol Rotasını, kıblesini  aşmıs özlemlerim İn düşlerimde dokunayım bir Bir süreyim sevdalı hüriyetine yüregimi Çewlik yıldızlarını içsin gözlerim Irak patikalara vurayım kendimi Hatıralarına yaslanayım o kuytuların Ve ay firar yansımasın bu gece     Dillenmiş çocuklara sığdır yalnızlıgımı bu gece Kentim ol Esmer  yüzünü Ve al gülüşünü gezdireyim sokaklarımda Hani o mor çaglayanlar sürsün içimi Ne cinayet bekçileri, fidyeli avcılar Ne yalan tarihlerin o sersem kasapları Bir yürek kanamasın bu gece       Güzel duygulara sığdır yalnızlıgımı bu gece Duru umutlara Müjdem ol De ki baharın geldi, bitti çılgınlıklar, o inkar masalları O kardeşlik diye sunulan zıkkım kimliksizligim O ölüm alkışcıları, linç gösterileri O kanlı maskaralıklar bitti de Bitti de, servetlerin politik ve haydut saltanatlıkları     Kristal bakışlara sıgdır yalnızlığımı bu gece                                                        ASİ KIZ          Saklı sıcak bir tarih tılsımıdır resmin senin Gözlerin daha ulaşılmamış bir aşk mektubu sanki Kirletilmiş kıyılarını döven denizdir ellerin Kadife gecelerini dokuduğumuz o köy damlarında Ortak muradlarımıza yansıyan alevler gibi Daha şiirimde sır, sabrımda sevdasın asi kız Ayrılığım seni sevmektendir bilirsin İçimi  nakşeden bu sessiz çığlık Düşlerime bir hançer gibi inmiş bu keder Bu sensizlik bu cehennem, bu hasret Sırf seni sevmemdendir asi kız Bu kopan kızıl kıyamet   Ben zamane dervişlerinin söylencelerindeki destanım asi kız Uçurum iklimlerinden geliyorum Kıbleleri bilmez, sınırları dinlemez  o firari aşkıyım Büyük yalnızlıklar bilirim  Fermanlar, kuşatmalar, ranzalar Prangalar mapuslar Fırtınalar yürüdüm karanlıklar pusular geçtim Ateşler biçtim acılar içtim Bir vurulmuş tarih kokar ellerim Bir yangın iklimi     Ele geçmez bir sözdür seni sevmek asi kız Sansürleri hükümleri geçersiz kılan bir şiir, dilden dile Bağrına yaslanmanın, gözlerine bakmanın özlemi Yokluğun zehir bir gurbettir yani Hani şarkılarin, şairlerin,  anlatıp bitiremediği Hani düşlerin  mor gülüşü, o sessiz iç çekimleri Sen kırlarda kardelen çiçeği, kentlerde şafak rengisin   Bir tarifsiz sevdadır seni sevmek asi kız...                        BENİM İŞİM SANA GELMEK OLACAK   Bütün uzakaları özleminle biçip geleceğim sana O gün  sevdalara devriyeler yıkılmış olacaklar İşi biştmiş ve çekilmiş ayrılaklar Uzaklar bir kirbit çöpü Eskimeyen rüzgarları ve yarlarıyla O dağlar kalacak, bir de sığınaklarım, anılarım Belki ben olmayacağım ama yollar hüzün yolcularını taşımayacaklar Kirli ve tedirgin dolu sessizlikler bu kentlerin yüzünde Silinmiş olacak bu kavgalarla Gecelere ipek yumuşağı ve hesapsız mor renkler giydirecek çocuklar Asılı bir müzelik eşya izi gibi duracak sürgünler Sahibleri gibi çürüyüp gidecekler süngüler Orada..o vakit bir şafak tadında başlar geleceğim     Benim işim sana gelmek olacak hep Takvimleri mevsimleri geçerek Çekip biçerek özlemlerini Benim işim sana gelmek olacak                            TARİF EDİLMEZ BİR KARANLIKTAYIM ŞİMDİ    Anladım, 1982 nin bir son bahar gecesiymiş Geçtiğim yanık tarlalarmış,yüzüm enkaz ellerim kan Sessizliklerin seslerini akıyor bir ırmak:Meriçmiş Güzel gözlerinden bir ülke kör edilmiş Bağrında eylül tankları, militer postallar Cesetlerle övünen azab soytarılarına kalmış kentlerin yüzü O yüzden bu kan, bu kıyım adetten ve adalettenmiş Gögüslerinde cinayet simgeleri apoletler Bakışlarında o cehennem, o zehir zemberek, gururdanmış   Anladım, 1982 nin bir son bahar gecesiymiş Aşklara kıyamlar düşmüş, sevmelere talan Bir kürdistan köyünde,bir çocuk tarihi ağlıyor durmadan Bir kadın saçlarını yoluyor mesela vandan Terfili ve resmi eşkıyalar, kanunlarıyla daha  yasal gülümsüyorlar Dağlarda kar Yollarda ceset sayımları, cemseler konvoylar Zamane dervişleri sabırlarıyla çekip gitmiş Şiirler lüzümsüz, anlatımlar gerksiz, söz bitmiş Haklı olmak yetmiyormuş, bilmedim, güçsüzmüşüm Ondandır en duru istemlerimle gecelere düşmüşüm Bu enkazlarda ben bir düş müşüm     Anladım 1982 nin bir son bahar gecesiymiş Özgürlüğün gözlerini ne kadar anlatsam faydasız Yıkım tacirlerini, paşa kirliliklerini, çete sersemliliklerini Zindanları, yangınları, inkarımın üstünde boktan kanunları ne kadar... Kürdistanın bağrında bir çocuk durmadan tarihi ağlar Zamansız bir kırlangıç göçü başlar Ve yollar yollar.....   Anladım 1982 nin bir son bahar gecesiymiş Tarihe düşen bir kara not; aylardan eylülmüş İçime firari bir ayrılık düşmüş, kimliğim hükümsüzmüş Gecelerce koynumda bir yalnızlık yürümüş Merhametim hikaye, insafım masalmış Acımışım, acılarım büyümüş,bir de kanmış, kanamışım Anladım...bu anlaşılmazlığımız bilerekmiş Bu ‘vatan’ bu ‘millet’ bu ‘sakarya’ Bu ‘birlik’ bu ‘kardeşlik’, inkarımın zehir zıkkım tadıymış Anladım..  bu zindan bu  sürgün bu süngüler Zalimin anlamdığı dilde cevap vermemenin bedeliymiş     Anladım 1982 nin bir sonbahar gecesiymiş Anaların göz yaşlarında kentler kayıplar Cesedler üstünde zalim paşalar fesitavalleri, iğrenc ayıplar Son olsun...artık yanlış büyümeyeceksiniz çocuklar...                                               İHTİMAL   Sana unuttum baharları, uzun bekleyişler içinde Saydım sayıkladım sana dair ne varsa bu hayat içinde Bir şelale kaldı bakışlarından öte Büyüyen sensizliği unuttum, yaslandığım düşlerde Düpedüz sen kaldın, gizlerin gözlerin ve ellerin  Saklı umudun sıcaklığındadır o al gülüşlerin Daha bir ihtimal, geleceksin   Büyüyen bir yanlışlığın kentlerinden geçmişiz Gizden günden geçmişiz, selden sudan Hayatlarımıza aykırı hükümler vurulmuş da ateşler biçmişiz Kayıplara düşmüşüz, zindanlara dolmuşuz Bizden sorulur o yüzden aşklar ayrılıklar İşte koyu sesizliklerden erken inmiş saçlarıma bu aklar Yollar, yıllar anılarımızın kesildiği kavşaklar şimdi öksüz Bütün umursamazlıklarıyla esen rüzgarlardan öte Çıldırmış bir özlemden ne kaldı geriye Cevabını arayan bir mor soruyum işte İhtimal bulacağım seni   Sana unutsam da baharları, uzun bekleyişler içinde...                              PAYIMIZA BU HAYAT DÜŞTÜ   Kör, kara bir hayatla buluşturdular bizi Çamurdan çocukluğumuzu özgürce oynayamadığımız Korkuluklar koydular uykularımıza, anlayamadığımız Koca teredütler yüklediler günlerimize İçimizde seferberliklere çıkan tren sinerleri Raydık sanki Kızgınlıklar birikiyordu geçtiğimiz vadilerde Bir öfke yankısı, bir yitik adres Dönüşünü tüketmiş bakışlar taşıyorduk Doluyduk, sessizdik, geçiyorduk sehel vakitlerinden Kıyıya vurmuş alabalıklar değildi Daha süt kokan yaşımızla cesedler gördük Kırlarda kovulmuş kuşlar gibi üşürdük ortalıkta Annelerimizin yaktıkları ağıtlara yaslanırdık çaresiz Ondandır uzun yollara verdik bedenlerimizi Steplerde ayak izlerimiz.... Biz Her birimiz inkara verilmiş  yetim bir tarihin çocuklarydık Büyük kalkışlara çıkardı yüreğimiz:bilmez miydiniz Payımıza bu hayatı siz düşürdünüz:düşmez miydiniz                                    SENİ ANLATIYORDUM     Sensizligi anlatiyordum ayrılıklara Pusulara verilmiş bir mayın tarlasıyken içim Bu kentler bir yitik adresim Her kavşağında ölümden sınavlarla agarlanırdım Biliyorum beni bir sıcak gülüşle bekliyordun Daha katmerli ve terli bir mühürdü sanki gamzelerin Bir budala tarih kokardı ezberden ve mevsimler eylülken Yorgundu  bu kentler kirlenmekten   Gözlerini anlatiyordum yollara Yarim kalmış şarkılar gibi susarak Adın kitaplarda yasak, düşün gecelerden sıcak Zamanlar sensizlige kilitliydi Saçlarında uzak yağmur iklimleri Çewlik kokardın sen   Seni  anlatiyordum çocuklara Sen olmazsan hasretler ne yazar,nasıl söylenir destanlar Sevdalar neye yarar....