GARİP HALLER

Adam uzun kış gecelerinin birinde leyla mecnun efsanesini anlatmaktadır. Sabaha dogru doyurucu bir hazla etraftailerinin kulaklarına ‘dengbej’ce  söylemini bitirmektedir. Her kes teşekkür eder. Fakat içlerinden ( şükürkü fazla degil sadece) biri var ki, şunu söyler bogaz patlatan adam:

-Bra çok sagol, sayende iyi bir hikaye dinledik ağzına saglık, fakat şu bahsettiğin mecnun erkek miydi, bayan mı?

Adam, içinden bu garip soruya gülerek,

-Merak etme, onu da sana başka bir gece anlatırım der ve adeta sıfırdan başlama eziyetinden böylece kurtulur.

Yani sıfırdan başlatmak.....

18 nisan Hürriyet gazetesindeki Oktay ekşi’nin ‘ Türk müsün yaban cı mı’ başlıklı makalesini okuyunca bu gariplik aklıma geldi. Bazen türkiyenin ‘hukuk devleti olmasa bile kanun devleti de mi değildir’ gibi gerçekci olma ihtimaline çağrışım yapan zik zaklar çizerken, bir bakarsınız, garip bir yazı yazar ve onun aynı kişi olduğuna inanmak için ancak isminden çok bıyıklarından tanıma ihtiyacı duyarsınız. Evet aynı adam ve  bir kaç yüzü var. Böyleleri bir haylidir türkiyede. PKK nin isim değiştirdiğine kafayı takmış, ve ‘otuz bin insanın ölümüne sebep olma’ gibi o esas sebebin lanet siyasetini rantcılar sistemi aşkına gizleme cambazlıgıyla ‘adam olamayacağının’ resmini çiziyor. Bu resimde, çete felsefesinin dumanlı havayı özleyen kurtların can sıkıntıları var. Gerillalara ‘katil sürüsü’ diye edebsizce hitap ederken, bunların sivil yaşama katılmaya hazır olmalarının açıklaması, içinin yagını bu kadar eriteceğini pek çokları sanmazdı belki.Yani şimdi ordunun da ‘Charlının melekleri’ olduğunu mu söylemek istiyorsunuz dünya aleme?.Yakılan yıkılan köylere, katledilen  her yaştan insanlara, bombalanan köylülere, mezarları bile bilinmeyenlere bakarak...Yani kürtlerin canı sıkılmış, ya da  bozuk plak gibi çokca tekrarlanan ‘dış güçlerin kışkırtmalarıyla’, kar kış ‘emriniz olur’ deyip daga vermişler kendilerini, bunca acılara açmışlar yüreklerini...Picaso,

sergisini gezen  Gestapo şeflerinden biri, ünlü ‘Quernıca’ tablosuna gözü ilişir. İspanyanın bu yerleşim biriminin kendileri tarafından beton yığınınına çevirdiğinin farkında bile olmadan Pıcaso’ya:

-Ne muhteşem bir manzara, bunu nasıl yaptın der.

Yine sıfırdan başlatan bir acılı soru. Pıcaso,gestapo şefinin gözleri içine diker anlamlı bakışlarını ve:

-Bunu ben değil siz yaptınız der. Acaba anlıyabiliyorlar mı Oktay ekşi gibileri? Bana sorarsanız aptal değiller ve anlıyorlar. İşte gariplik de aslında burda ya...Şimdi ben kalkıp, askeriyle gerillasıyla ,siviliyle, her yaştan insanıyla ottuz bin insanın ölümüne sebep olan zihniyetin, inkar ideolojisi, ‘türk’ ten  öte başka renklere, dile, kültüre, edebiyata tahammül edemeyen ve yasaklayan sistemin kendisi olduğunu mu anlatmalıyım oktay ekşi gibilerine?. Ve daha o bildik uğursuz nakarat. ‘Türk üstün kimliği hamzetmek şartıyla’ diye inciler döküyor. Bu imtiyazı kimler sana, size verdi bayım?. Senin de aynı makaledeki deyişinle ‘ ne güzel dünya’! değil mi?. Peki ben bir anneme söyliyeyim beni acaba tekrar bir ‘türk’ olarak doğurma şansı var mı diye...! yapmayın, rezilleşmeyin. ‘Kopenhang kriterleri’, ‘ avrupa birliği’ ‘çağdaşlık’ la bolca bahsedilen bu dönemde, o bildik ‘gizli el’! e yağdancılıksa niyetiniz, çarpılırsınız. Değilse eğer,bütün bu söylemleri ne diye kullanıyorsunuz?. Bırak insanların kimliğiyle, dilleriyle, kültürleriyle uğraşmayı ve ‘adam olma’ şansınız eğer kalmışsa deneyin. Biliyoruz ,bu zihniyetle olan sena, senin gibilerine değil, türkiyeye oluyor. O çok sevdiğini sandığınız! Türkiye’ye yani. Şimdiye kadar olduğu gibi.

Sizin gibilerine, o garip hikayedeki gibi mecnunun bayan mı, erkek mi olduğunu sıfırdan anlatacak değilim. Biliyorsunuz. Bilerek uğursuz zihniyeti sürdürüyorsunuz.

‘Kolay gelsin’ demem bir şeyi değiştirir mi lehinize?

Yazık!

İlhami sertkaya